Dolfje weet niet wat hem overkomt als hij de nacht van zijn zevende verjaardag verandert in een wit pluizig dier: een wolfje. Bij het licht van de volle maan springt hij uit het raam van zijn kamertje, de vrijheid tegemoet. Hij rent door het park en de tuin van de buren, vrolijk jagend op eenden en kippen. Als het licht wordt keert hij doodmoe huiswaarts, om een paar uur later wakker te worden als jongetje. Zijn pleegbroertje Timmie vindt het vet en doopt hem ‘Dolfje Weerwolfje’. De gevoelige Dolfje wil helemaal geen weerwolfje zijn. Hij is bang dat zijn pleegouders hem niet meer willen als ze ontdekken wie hij werkelijk is.