Begin jaren zeventig stelde Barbet Schroeder aan de Oegandese dictator Idi Amin voor om een portret van hem te maken. Tot zijn verrassing vond de ijdele leider dat een goed idee en gaf hij Schroeder vervolgens alle ruimte om hem te filmen – onder zijn regie weliswaar. Amin bepaalde bij welke gebeurtenissen het team aanwezig mocht zijn: een nagespeelde aanval op de Golanhoogten, een door hem gewonnen zwemwedstrijd. Bijzonder zijn de opnamen tijdens een overleg met de ministerraad, waarbij 'overleg' staat voor een tirade van de dictator, die ontevreden is over Oeganda’s internationale imago. IJzingwekkend detail: de door hem ter verantwoording geroepen minister van Buitenlandse Zaken wordt weken later dood in de rivier gevonden.