Twee jaar na zijn doorbraakfilm Picnick at Hanging Rock (1975) – over de geheimzinnige verdwijning van een paar schoolkinderen en hun leraar bij Ayers Rock – kreeg regisseur Peter Weir volop lof voor zijn vertelling over droomtijd, occulte fenomenen en de verwikkelingen rond een mysterieuze moord. In The Last Wave verdedigt advocaat David Burton (Richard Chamberlain) vijf Aboriginals die worden verdacht van de moord op een medestamlid, in een steeg in Sidney. Overtuigend bewijs is er echter niet.

Gaandeweg het onderzoek ziet Burton zich geconfronteerd met onverklaarbare zaken: kikkers wurmen zich in groten getale uit de bodem van z’n tuin, hagelstenen ter grootte van een tennisbal kletteren neer, stromen water gulpen uit de autoradio.

Een van de verdachte Aboriginals bezoekt hem in zijn dromen; op den duur weet Burton niet meer in welke realiteit hij zich bevindt: de echte, die van de droomtijd –of is hij al voorbij de eindtijd? Hitchcock-achtige beklemming en verwarring neemt bezit van z’n geest. Zoals de oude Aboriginal zegt: ‘De droom is een schaduw… van wat echt is.’