Kamermeisje Cèlestine wordt zowel een deelnemer als een observator in de verwarde dynamiek van het huishouden. Terwijl de geheimen van de familie zich ontvouwen en de machtsdynamiek zich afspeelt, dwingt Buñuels gebruik van surrealisme en zwarte humor het publiek om de ongemakkelijke waarheden achter gesloten deuren onder ogen te zien.