De veertienjarige Antoine Doinel is een lastpost, zowel thuis als op school. Thuis is het ongezellig en armoedig, zijn ouders hebben constant ruzie. Op school is het evenmin een pretje. Antoine gooit zijn kont tegende krib en verruilt school voor avontuur, en belandt daarbij op het slechte pad, vol leugens en (kleine) criminaliteit. Als hij in handen komt van de politie, is de jeugdgevangenis zijn voorlopige eindstation.