Quentin Tarantino is als een verliefde puber die maar liefdesbrieven blijft sturen aan het obscure object van zijn verlangen en dat is alleen maar mooi. Dat object van verlangen was tot nu toe film. In dit glorieuze vehikel voor Hollywood-nostalgie komt daar televisie bij. Qua tempo doet deze uitstekende zwarte komedie (die eigenlijk een tragedie […]

Hoe verbind je het komische en groteske met een van de gruwelijkste misdaden in de geschiedenis van Hollywood? Laat dat aan Tarantino over

‘Once Upon a Time... in Hollywood’ is zowel in memoriam als liefdesbrief voor het oude Hollywood