Sibel (2018)
Sibel kan niet praten, maar ze communiceert door de gefloten taal van haar voorouders te gebruiken. In de afgelegen gemeenschap wordt ze als een paria behandeld omdat ze 'pech' brengt. Waaruit die ‘pech’ bestaat kan niemand duidelijk verwoorden maar heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat Sibel vanwege haar handicap nooit een man zal vinden en geen kinderen zal krijgen. Sibel probeert op alle mogelijke manieren de aandacht te trekken van haar dorpsgenoten.
Filmkrant
De beklemmende sociale structuur van een kleine gemeenschap op het Turkse platteland beknot vrouwen in hun zelfexpressie. Een doofstomme jonge vrouw wrikt zich los uit de voorgeschreven mal en is de enige die haar eigen stem vindt in de verstikkende omgeving. In Kusköy, een afgelegen dorp in het Pontische gebergte in de noordelijke provincie Giresun […]
NRC ●●●
Arthouse: Sibel communiceert via een gefloten taal die op het Turkse platteland wordt gebruikt om over grote afstanden boodschappen door te geven. Na de film hou je vooral vragen over, over die mysterieuze vogelfluittaal.
Trouw ★★★★☆
Een stomme vrouw in een benepen Turks dorp blijkt in Sibel een heldin
Regisseurs
Guillaume Giovanetti en Çağla ZencirciActeurs
Erkan Kolçak Köstendil en Damla Sönmeznodig iemand uit voor deze film
Deze film draait momenteel niet in een bioscoop
nodig iemand uit voor deze film