Ruigoord, een dorpje onder de rook van Amsterdam, werd in jaren '70 gekraakt door hippies. Vijftig jaar later is het de oudste culturele vrijplaats van Nederland; een toevluchtsoord voor kunstenaars, dromers en vrijdenkers, als een oase van verwondering ingeklemd door de haven en industrie. Wanneer ze hun vijftigjarig bestaan willen vieren, hangt de Amsterdamse energietransitie als een zwarte schaduw over het dorp; de nabijgelegen olietanks gaan gebruikt worden voor opslag voor groene waterstof waardoor Ruigoord in de gevarenzone komt te liggen.